صفحات

۱۳۸۹ بهمن ۷, پنجشنبه

حکومت ایران با انکار هولوکاست


حکومت ایران با انکار هولوکاست هدف های ناپاکی
را دنبال می کرد، ولی زیان آن متوجه خود رژیم شد

27 ژانویه 2011
  
  

در پاسخ به این پرسش که چرا جمهوری اسلامی ایران سیاست یهودستیزانه در پیش گرفت، و به ویژه از هنگامی که احمدی نژاد به ریاست جمهوری رسید، انکار هولوکاست به سیاست رسمی رژیم مبدل گردید، باید گفت که عوامل بسیاری در این امر دخالت داشت که آن ها را می توان در سه گروه "باورهای دینی"، "محاسبات عقیدتی" و "تاکتیک های سیاسی" جمع بندی کرد.
پروفسور داوید منشری استاد ایران شناس دانشگاه تل آویو در ارزیابی مشروحی نوشت: «یهودیان ایران نیز در پی انقلاب، تحت تاثیر تغییرات انقلابی در جامعه قرار گرفتند. سیاست ضد اسرائیلی و صیونیسم ستیزانه انقلاب، موجب برانگیختن احساسات در ایران علیه یهودیان جهان و جامعه یهودی ایران گردید».
او همچنین می نویسد: « جهان بینی خمینی که پیش از انقلاب تکوین یافت، دارای علائم و آثار مشخص ضد یهودی است که در آن ایدئولوژی مذهب شیعه با دیدگاههای یهودستیزانه اروپائی درهم آمیخته شده است».
خمینی یک فرد متعصب و یهودستیز بود
پروفسور منشری با آوردن نمونه های متعدد، اندیشه های یهودستیزانه خمینی را یادآوری می کند و می نویسد:
«خمینی در صفحه اول کتاب "حکومت اسلامی" خود می نویسد: "از همان آغاز حرکت جنبش اسلامی، این نهضت تحت تهاجم یهودیان قرار داشته است". خمینی همچنین می نویسد: "یهودیان پایه گذاران تبلیغات ضد اسلامی بودند و به هر حرکت اسلام ستیزانه می پیوستند. این اقدامات یهودیان تا امروز نیز ادامه داشته است". (کتاب حکومت اسلامی به زبان فارسی صفحه دوم مقدمه)»
«خمینی در کتاب خود همچنین به این موضوع اشاره می کند که "پیامبر اسلام، یهودیان قبیله بنی قریظه را به خاطر "اقدامات خرابکارانه" آنها و تلاششان برای ترویج فساد در جامعه مسلمانان و نیز آسیب رساندن به اسلام و دولت اسلامی نابود کرد". (همان کتاب)»
«در کتاب جدیدتر خود به نام "توضیح المسائل"، خمینی بر دیدگاه مذهب شیعه در مورد نجس بودن پیروان ادیان دیگر، پای می فشرد. او در کتاب خود می نویسد: یازده عنصر در جهان از جمله اسپرم انسان، سگ، خوک و پیروان ادیان دیگر نجس هستند. خمینی همچنین می نویسد: بدن پیروان دیگر ادیان ناپاک است و مو و ناخن آنها مایه نجاست می باشد. در کتاب "توضیح المسائل"، خمینی پیروان دیگر ادیان را عناصری می نامد که مواد غیرقابل پاکسازی چون خوراکی ها را نباید از آنان خرید. (توضیح المسائل به فارسی صفحات 15 و 18)»
«در یک کتاب دبستانی که به موضوع دین و فرهنگ اسلامی می پردازد، و در سالهای نخستین پس از انقلاب به چاپ رسیده، نوشته شده که سگ، خوک، الکل، مدفوع انسان و پیروان دیگر ادیان عناصری حامل میکروب و وویروس های بیماری زا هستند. (کتاب پنجم ابتدائی چاپ 2/ 1981 صفحه 121 و 122 ناشر فرهنگ اسلامی و تعلیمات دینی)»
یهودستیزی خمینی، همه رژیم را در بر گرفت
در ادامه نوشتار پروفسور منشری می خوانیم: « به تدریج و با گذشت زمان، بیان دیدگاههای منفی در مورد یهودیان در جامعه ایران اوج گرفت. در سلسله مقالاتی که به مناسبت "روز جهانی قدس" در سال 1998 در روزنامه "کار و کارگر" انتشار یافت، آمده است که همه یهودیان صرفنظر از مکانی که در آن زندگی می کنند، صیونیست هستند. (17 ژانویه 1998) و روزنامه اطلاعات نیز نوشت: قرآن خود نمونه ای از دشمنی یهودیان با مسلمانان است. روزنامه اطلاعات افزود: قرآن در تقبیح عدم وفاداری فرزندان قوم یهود به نظام اسلامی و جامعه مسلمان نمونه های بسیار آورده است. (سوره مائده آیه 82 به نقل از روزنامه اطلاعات 28 فوریه 1984)
در جریان جنگ ایران و عراق، نام یکی از عملیات جنگی خیبر انتخاب شد که یکی از جنگ های پیامبر اسلام علیه یهودیان است. آیت الله سید علی حسینی خامنه ای در این رابطه گفت: عملیات خیبر به یاد آورنده پیروزی حماسه آفرین اسلام بر یهودیان است. خامنه ای افزود: از آنجا که جبهه ای که امروز ما با آن روبرو هستیم، یک جبهه صهیونیستی است، این وضعیت ما را به یاد مبارزه مسلمانان علیه یهودیان در جنگ خیبر می اندازد. (کیهان تهران 25 فوریه 1984 – حجت الاسلام علی اکبر هاشمی رفسنجانی نیز که در آن زمان رئیس مجلس بود سخنان مشابهی بیان داشت: کیهان 26 فوریه 1984)
در این دوره، همچنین کتاب یهودستیزانه "پروتکل مشایخ صهیون" و بسیاری از کاریکاتورهای ضد یهودی بطور مرتب و مستمر در ایران به چاپ رسیده و منتشر شده است.»
پیشینۀ یهودستیزی مسیحی، اسلامی و عربی
از آن جا که یهودیان باستانی ترین و نخستین قومی هستند که یکتاپرستی را به جهانیان عرضه کردند، هنگامی که صدها سال پس از آنان دین مسیح توسط رومیان تبلور یافت و آن ها با حربه این دین قصد جهانگشائی داشتند و می خواستند همگان را به کیش خویش در آورند، یهودیان در باور مذهبی و نگاهداری از سنن و فرهنگ خویش به پایداری پرداختند و از این رو مورد آزار و اتهام کلیسای مسیحی قرار گرفتند که به تحقیر آنان و ترویج یهودستیزی پرداخت و حتی دورانی در اسپانیا وجود داشت که یهودیان را به خاطر آن که حاضر نبودند آئین جدید مسیحیت را بپذیرند، روی بوته آتش قرار داده و آنان را زنده زنده می سوزاندند.
در کشورهای اسلامی نیز، یهودستیزی در دوره های مختلف با فراز و نشیب همراه بود – گرچه هیچ گاه در مقایسه با کشورهای غربی و دنیای مسیحیت، چندان سازمان یافته نبود.
در عصر جدید، یهودستیزی اعراب به صورت یک عامل سیاسی علیه یهودیانی که خواهان بازگشت به استقلال خویش بودند شکل گرفت و حاج امین الحسینی مفتی اورشلیم، که در واقع رهبر روحانی مسلمانان منطقه بود، به دیدار هیتلر رفت و از این که او خواهان نابودی یهودیان است وی را مورد تشویق قرار داد و پیشنهاد همکاری کرد.
در سال های پس از جنگ جهانی دوم که مخالفت خونین اعراب با استقلال دوباره کشور اسرائیل به اوج تازه ای رسید، انکار هولوکاست به عنوان یک حربه سیاسی وارد میدان گردید و اعراب تلاش کردند به بهره برداری از آن بپردازند.
برخی علمای دینی اسلامی نیز به علت انگیزه های مذهبی، این آتش را شعله ورتر می ساختند. ولی در ده های اخیر انکارگری هولوکاست در بین اعراب تا حدودی فروکش کرد.
یکی از علل آن انتشار مقادیر بیشتری اسناد و واقعیات مربوط به جنگ جهانی دوم بود که جای هیچ تردیدی باقی نمی گذاشت.
در کنار آن، نزاع اعراب با اسرائیل نیز رو به کاهش رفت و آمادگی اعراب برای صلح با اسرائیل بیشتر شد و به امضای پیمان آشتی از جانب مصر و اردن با اسرائیل گردید.
انکارگری هولوکاست، شیوه سیاسی جمهوری اسلامی
از پنج سال پیش که احمدی نژاد به ریاست جمهوری ایران رسید، انکارگری هولوکاست را به سیاست رسمی و علنی دولت خود مبدل ساخت. آنانی که او را در این رفتار غیرانسانی مشورت داده بودند، و خود احمدی نژاد نیز که این شگرد را پذیرفت و با شور و حرارت به اجرای آن پرداخت، چندین هدف را دنبال می کردند:
- احمدی نژاد که نه تنها آرزوی به دست گرفتن رهبری ایران را دارد، بلکه از "مدیریت جهانی" نیز به طور علنی سخن می گوید، تصور کرد که با تبرئه کردن هیتلر و "افسانه" خواندن هولوکاست، می تواند جای خود را در قشرهای بنیادگرا و متعصب اسلامی در داخل ایران و خارج از آن باز کند.
- احمدی نژاد این ادعای نادرست را عنوان کرد که ملت اسرائیل به دنبال رویدادهای جنگ جهانی دوم بود که به استقلال دوباره خود دست یافت و این در حالی که تلاش یهودیان برای بازیافت استقلال سیاسی و بازگشت به خانه پدری، از دو هزار سال پیش که به غربت رفتند آغاز گردید و در اواخر قرن نوزدهم که جنبش ناسیونالیستی سراسر اروپا را فرا گرفت و امپراطوری های بزرگ متلاشی شد، یهودیان نیز برای رسیدن به استقلال ملی تلاش سیاسی گسترده خود را آغاز کردند.
پیش از به قدرت رسیدن هیتلر در آلمان و آغاز جنگ جهانی دوم، حدود نیم میلیون نفر یهودی از سراسر جهان به خاک اسرائیل بازگشته و به آبادانی آن پرداخته بودند. یهودیان در این سال ها به تاسیس شهرها و روستاها و آبادی های کشاورزی و اتحادیه های کارگری و انتشار روزنامه و برپائی تئاتر و سینما و درمانگاه و بیمارستان و مدرسه پرداخته و همه نهادهائی را که برای یک کشور مستقل مورد نیاز است پایه گذاری کرده بودند.
«اگر هولوکاست رخ نمی داد، ملت یهود امروز توانمندتر بود»
جنگ جهانی دوم موجب کشته شدن حدود نیمی از یهودیان جهان گردید، یهودیانی که اگر زنده مانده بودند، امروز می توانستند منشاء خدمات بزرگی برای ملت اسرائیل و مردم سراسر جهان باشند. بنابراین، نه تنها وقوع هولوکاست کمکی به برپائی اسرائیل نکرد، بلکه موجب تضعیف جامعه یهودی جهان، و در نتیجه، کشور اسرائیل شد.
- احمدی نژاد با عنوان کردن این ادعا که برپائی کشور اسرائیل تنها در اثر هولوکاست بوده و اگر وقوع این فاجعه را انکار کند، عملا مشروعیت اسرائیل را متزلزل ساخته است، در ضمن می خواست خود را دلسوز و مدافع فلسطینیان نشان دهد و راهی برای رخنه یابی جمهوری اسلامی ایران در قلوب اعراب و فلسطینیان بگشاید و آنان را از صلح با اسرائیل باز دارد تا این منطقه آرام نگیرد و جمهوری اسلامی ایران بتواند در سایه تنش و ناآرامی و خشونت و درگیری، به پیشرد هدف های سیاسی، ایدئولوژیک و حتی دینی خود به پردازد.
- یک عامل دیگر را نیز به شگرد انکار هولوکاست باید افزود و آن این که با به راه انداختن جنجال انکار، امید داشتند که تنگنای اتمی رژیم را که به اوج خود می رسید برطرف سازند.
رئیس جمهوری اسلامی ایران بر این گمان باطل بود که اگر در انکار هولوکاست به نئونازی ها و سفیدپوستان نژاد پرست و بنیادگرایان اسلامی به پیوندد، به منافع رژیم ایران و پیشبرد هدف های آن خدمت خواهد کرد.
ولی به عکس، پافشاری رهبران حکومت در انکار هولوکاست، لکه ننگی را که بر پیشانی آنان زده شده بود، بزرگ و بزرگتر کرد و مردم جهان را به همدردی با ملت یهود که شش میلیون تن از عزیزان خود را از دست داده است نزدیک تر ساخت.
یکی از پیامدهای انکارگری هولوکاست و برپائی کنفرانس هائی در تهران و نشان دادن کینه توزی های یهودستیزانه حکومت ایران آن بود که مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامه ای تصویب کرد و روز 27 ژانویه هر سال را "یادروز قربانیان هولوکاست " اعلام داشت – که این خود، پاسخ جهانی به انکارگری های رژیمی است که هیتلر را تبرئه می کند و خود با انجام جنایات علیه ملت ایران، هولوکاست تازه ای به راه می اندازد.  

هیچ نظری موجود نیست: